Predstava „Dobri doktor“ Teatra „Velko K’nev“ iz Topolovgrada sinoć pred dimitrovgradskom publikom

Ljubitelji pozorišne umetnosti u Dimitrovgradu sinoć su imali prilike da pogledaju predstavu „Dobri doktor“, koju su u velikoj sali Centra za kulturu odigrali glumci Teatra komedije „Velko K’nev“ pri čitalištu „Sv. Kirilo i Metodije“ iz bugarskog grada Topolovgrada.

„Dobri doktor“ je drama poznatog američkog dramaturga Nila Sajmona, nastala po delima ništa manje poznatog ruskog pisca Antona Pavloviča Čehova. Na sceni se prepliće više različitih priča, povezanih činjenicom da ih je napisao isti autor, koji u drami preuzima ulogu naratora. Pisac pred publikom naglas razmišlja o svom stvaralaštvu, traži ideje za nove priče, čiji se junaci, naizgled pravo iz njegovih rukopisa, pojavljuju na sceni da bi odigrali uloge zbog kojih su nastali.

U izvedbi trajanja oko sat i po vremena gledaoci su propratili niz neobičnih priča: tragikomičnu dramu jednog malog činovnika kojeg krivica zbog slučajnog kijanja za vrat jednom generalu opseda do smrti; smešno veliki strah jednog sveštenika od vađenja bolesnog zuba, podstaknut takođe velikom (ne)kompetentnošću lekara; (melo)dramatično pretvaranje netrpeljivosti i mržnje između jedne udovice i jednog činovnika, sukobljenih oko isplate novčanog duga, u strastvenu ljubav; pometnju koju u jednoj banci izaziva nervno nestabilna žena, koja na pogrešnom mestu traži pravdu za bolesnog supruga; i na samom kraju, kroz još jedno „oživljeno“ Čehovljevo delo gledaoci su se vratili u prošlost da upoznaju devetnaestogodišnjeg pisca kao junaka u jednom neuspelom pokušaju oca da uvede svog sina u svet odraslih.

Pored Dimitra Kumanova, koji je uspešno odigrao ulogu pisca-naratora, na sceni su se predstavili i glumci Stamo Stamov, Petko Brajanov, Silvija Demerdžieva, Dani Brajanova, Tanja Stamova, Ilija Devedžiev, Angel Stamov, Ljubov Uzunova, Miho Mihov, Trifon Lambov i Petko Jatakčiev, a neki od njih pokazali su svoje umeće i tumačeći više različitih uloga. Kao i pravi lekar, koji ponekad mora da stvori bol da bi ga izlečio, tako i pisac – ili, tačnije, oba pisca – pružaju gledaocu mogućnost da se izleči kroz smeh, ali i da pre toga donekle oseti prave ljudske probleme i neobične i složene međuljudske odnose, sakrivene pod humornom površinom. Ipak, ostaje utisak da je u odabranim Čehovljevim delima i režiji Vlča Janeva naglasak stavljen pre svega na komiku, otvoreno unetu kao mogućnost i tamo gde po prirodi i logici stvari ne postoji – a aplauzi dimitrovgradske publike jasno su pokazali da je ekipa iz Toplovgrada svoj zadatak odlično obavila.

D. Jelenkov

Foto: Slaviša Milanov

Tekst je deo projekta „Građanski servis i manjinska zajednica“ koji se sufinansira sredstvima Opštine Dimitrovgrad u okviru medijskog konkursa za 2017. godinu.

Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.

Napisao/la

Dijana Jelenkov rođena je 1988. godine u Pirotu. Osnovnu i srednju školu završila je u Dimitrovgradu, nakon čega nastavlja obrazovanje na Filozofskom fakultetu u Nišu (na osnovnim studijama Srbistike) i Novom Sadu (gde završava master studije na studijskom programu Srpska filologija: srpski jezik i lingvistika). A onda seda u voz i vraća se u Dimitrovgrad. Kako je uvek bila od one dece koja više vole da ispod drveta čitaju knjigu nego da igraju žmurke, odmalena se interesuje za književnost i jezik, i naročito za dijalekat svog kraja. Leksika govora Dimitrovgrada bila je i predmet njenog master rada – rečnika sa preko 2000 reči koje su u upotrebi u ovom lokalnom govoru. U slobodno vreme bavi se pisanjem (uglavnom proze, i povremeno poezije), i prevođenjem književnih tekstova sa bugarskog jezika na srpski (a kada joj dođe, i obrnuto). Nekada davno, radove iz oblasti dečjeg stvaralaštva objavljivala je u zborniku „Radovićev venac“, pesničkoj zbirci „Razigrani snovi“ i dečjem časopisu „Drugarče“. U novije vreme, neki od njenih tekstova pojavili su se u časopisu „Nedogledi“ Filozofskog fakulteta u Nišu, te u književnim časopisima „Trag“ i „Majdan“. 2015. i prva polovina 2016. godine bile su plodne za bujanje književničke sujete – donele su joj drugu nagradu na konkursu „Vojislav Despotov“ u Novom Sadu, treću na konkursu za satiričnu priču u okviru Nušićijade u Ivanjici, kao i mesto među tri nagrađene priče na konkursu magazina Crna ovca (blacksheep.rs); svojim pisanijima zauzela je prostor i u zborniku „Crte i reze 6“ (zbirci najboljih radova sa konkursa „Andra Gavrilović“ u Svilajncu), kao i u poetskom zborniku „Sinđelićeve čegarske vatre 26“ književnog udruženja Glas korena iz Niša. Njene kratke priče našle su se među izdvojenima i na naredna dva konkursa Crne ovce. Zajedno sa kolegom Ratkom Stavrovim i gospođicom Dorotejom Todorov objavila je prozno-poetsku zbirku "Dodir". Nije odolela ni iskušenju da se oproba kao novinar – na poziciji prevodioca i autora sarađivala je sa onlajn časopisom EMG magazin, a povremeno objavljuje tekstove i na portalu blacksheep.rs.

Bez komentara

Ostavi komentar