Pravoslavni vernici koji se pridržavaju Julijanskog kalendara danas obeležavaju Badnji dan unošenjem i paljenjem badnjaka, prazničnim liturgijama u hramovima i porodičnim tradicionalnim okupljanjem za posnom trpezom.
Badnji dan prethodi najradosnijem hrišćanskom prazniku – Božiću kada se slavi Rođenje Isusa Hrista i koji zajedno sa Uskrsom predstavlja jedan od najvećih praznika.
Pripreme za Božić počinju 40-to dnevnim postom. a badnjakom, odnosno božićnim drvetom, u porodičnu kuću se unose zdravlje, sreća, napredak i blagostanje. Pored Badnjaka daruje se i žito da bi godina bila plodorodna, a unosi se i slama.
Na Badnje veče se priprema počna večera, na kojoj se okupljaju ukućani, odnosno članovi porodice u čast Hristovog rođenja.
Pošto je Božić praznik cele porodice, očekuje se da ona tokom prazničnih dana bude na okupu.
Po tradiciji ljudi se na Božić pozdravljaju rečima “Hristos se rodi”, a otpozdravljaju sa “Vaistinu se rodi”.
Osim Srpske pravoslavne crkve, Badnji dan 6. januara slave Ruska i Gruzijska pravoslavna crkva, beloruski i ukrajinski pravoslavci, Jerusalimska patrijaršija, Sveta Gora, starokalendarci u Grčkoj i egipatski Kopti.
Ovaj praznik karakterišu i koledari (deca i mladići) koji obilaze kuće, pevaju koledarske pesme, a domaćini ih daruju različitim poklonima.
O koledarima iz dimitrovgradskog sela Željuša u rubrici Klopotar na portalu FAR.
P. Videnov
Foto: Petar Videnov