Pravoslavni vernici koji se pridržavaju Julijanskog kalendara obeležavaju praznik prenosa moštiju Svetog Georgija, u narodu poznat kao Đurđic.
Svetog velikomučenika Georgija crka smatra za velikog borca za hrišćanstvo, te je ovaj svetac veoma poštovan i slavi se dva puta godišnje – 16. novembra po novom kalendaru, kao Đurđic i 6. maja kao Đurđevdan.
Crkvene knjige kažu da je Sveti Georgije pogubljen 303. godine, jer je kao Hristov vojnik odbio poslušnost caru Dioklecijanu, velikom progonitelju hrišćana, rekavši da se ne plaši da umre za svoju veru. Tokom života je propovedao novozavetnu veru, a predanje govori da je čak i carevu ženu Aleksandru uspeo da preobrati u hrišćanstvo.
Đurđic je hramovna slava crkve “Sveti Đorđe” u dimitrovgradskom selu Željuša, a praznik je slava mnogih porodica i mesta u Srbiji.
Iako u crkvenom kalendaru nije obeležen crvenim slovom, veoma je poštovan među vernicima.
Prema narodnom verovanju, zima dolazi sa Đurđicem, a odlazi sa Đurđevdanom. Praznik označava i početak Vučjih dana ili Mratinaca, dana do Mratindana, 24. novembra. U tom periodu se ništa ne daje iz kuće, žene ne rade ručne radove, a obućari i krojači odmaraju zato što je to njihova esnafska slava, Takođe se ne ide se u lov na vukove.
Pripremio: P. Videnov
Foto: Wikipedia
