Portret: Bojan Stančev, uspešan takmičar: Titula đaka generacije me motiviše da napredujem

Bojan Stančev, učenik prvog razreda Gimnazije „Sv. Kirilo i Metodije“ u Dimitrovgradu, iz Osnovne škole „Hristo Botev“ prethodne godine je izašao sa titulom đaka generacije, a tekuću školsku godinu obeležio je uspešnim učešćem u velikom broju takmičenja iz različitih oblasti.

Iz perioda osnovne škole kao posebne uspehe Bojan izdvaja učešće na republičkim takmičenjima iz književnosti i bugarskog jezika, a u toku ove školske godine učestvovao je na okružnim takmičenjima iz fizike, biologije, književnosti, srpskog jezika i jezičke kulture, istorije i bugarskog jezika, kao i na matematičkom takmičenju “Misliša 2017”, na kome je osvojio pohvalu.

“Na ovom nivou takmičenja najbolje rezultate sam postigao iz istorije i književnosti i iz ovih predmeta sam se takmičio na republičkom nivou, kao i iz latinskog jezika – takmičenje u latinsko-srpskom prevođenju”, kaže Bojan. Ostvario je plasman i za Republičko takmičenje iz bugarskog jezika, koje će biti odžano 27. maja u Bosilegradu, a još uvek su sveži utisci i sa Republičkog takmičenja iz latinskog jezika, održanog 20. maja u Beogradu.

“Imam 85 poena od mogućih 100 i prezadovoljan sam”, kaže on, i dodaje: “Zahvalan sam Gimnaziji i profesorki Danijeli što su nam obezbedili mogućnost da prenoćimo, jer je veoma naporno izaći iz autobusa/automobila i odmah sesti i raditi test.”

Iako je prilično velika raznolikost među predmetima u kojima je sa učenicima iz okruga i zemlje odmerio svoje znanje, Bojan priznaje da najviše voli društvene nauke i jezike, mada kaže da se sasvim dobro snalazi i u prirodnim naukama.

Pripreme za takmičenja, naročito kada se učestvuje u ovolikom broju njih, zahtevaju veliki trud i posvećenost. Prema Bojanovom iskustvu, koliko će mu vremena biti potrebno da se za neko takmičenje valjano pripremi zavisi pre svega od nivoa takmičenja, jer veći nivo podrazumeva i veći obim gradiva koje treba savladati. Kako otkriva, priprema se oko tri do četiri sata dnevno kako bi uskladio takmičenja sa ostalim školskim obavezama, mada, kaže, profesori imaju razumevanja i tolerantni su prema takmičarima. Da li je za ovog svestranog srednjoškolca učešće u brojnim takmičenjima naporno i šta je ono što ga motiviše da radi i napreduje?

“Slagao bih kada bih rekao da nije naporno, ali sve se može kad se hoće”, tvrdi Bojan. “Sama činjenica da sam bio učenik generacije u Osnovnoj školi daje mi motivaciju da nastavim sa uspesima i da postižem još veće”, kaže on.

I pored svih školskih i takmičarskih obaveza, kaže da je dobra organizacija veoma važna, pa mu iz tog razloga preostaje vremena i za druge aktivnosti.

“Ne provodim ceo dan učeći, već veći deo gradiva upamtim na času, a posle škole imam vremena i za izlaske i folklor”, otkriva Bojan.

 D. Jelenkov

Foto: I. Ivanov/T. Aleksov/iz albuma B. Stančeva

Tekst je deo projekta „Građanski servis i manjinska zajednica“ koji se sufinansira sredstvima Opštine Dimitrovgrad u okviru medijskog konkursa za 2017. godinu.

Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.

Napisao/la

Dijana Jelenkov rođena je 1988. godine u Pirotu. Osnovnu i srednju školu završila je u Dimitrovgradu, nakon čega nastavlja obrazovanje na Filozofskom fakultetu u Nišu (na osnovnim studijama Srbistike) i Novom Sadu (gde završava master studije na studijskom programu Srpska filologija: srpski jezik i lingvistika). A onda seda u voz i vraća se u Dimitrovgrad. Kako je uvek bila od one dece koja više vole da ispod drveta čitaju knjigu nego da igraju žmurke, odmalena se interesuje za književnost i jezik, i naročito za dijalekat svog kraja. Leksika govora Dimitrovgrada bila je i predmet njenog master rada – rečnika sa preko 2000 reči koje su u upotrebi u ovom lokalnom govoru. U slobodno vreme bavi se pisanjem (uglavnom proze, i povremeno poezije), i prevođenjem književnih tekstova sa bugarskog jezika na srpski (a kada joj dođe, i obrnuto). Nekada davno, radove iz oblasti dečjeg stvaralaštva objavljivala je u zborniku „Radovićev venac“, pesničkoj zbirci „Razigrani snovi“ i dečjem časopisu „Drugarče“. U novije vreme, neki od njenih tekstova pojavili su se u časopisu „Nedogledi“ Filozofskog fakulteta u Nišu, te u književnim časopisima „Trag“ i „Majdan“. 2015. i prva polovina 2016. godine bile su plodne za bujanje književničke sujete – donele su joj drugu nagradu na konkursu „Vojislav Despotov“ u Novom Sadu, treću na konkursu za satiričnu priču u okviru Nušićijade u Ivanjici, kao i mesto među tri nagrađene priče na konkursu magazina Crna ovca (blacksheep.rs); svojim pisanijima zauzela je prostor i u zborniku „Crte i reze 6“ (zbirci najboljih radova sa konkursa „Andra Gavrilović“ u Svilajncu), kao i u poetskom zborniku „Sinđelićeve čegarske vatre 26“ književnog udruženja Glas korena iz Niša. Njene kratke priče našle su se među izdvojenima i na naredna dva konkursa Crne ovce. Zajedno sa kolegom Ratkom Stavrovim i gospođicom Dorotejom Todorov objavila je prozno-poetsku zbirku "Dodir". Nije odolela ni iskušenju da se oproba kao novinar – na poziciji prevodioca i autora sarađivala je sa onlajn časopisom EMG magazin, a povremeno objavljuje tekstove i na portalu blacksheep.rs.

Bez komentara

Ostavi komentar